مگذار كه عشق به عادت دوست داشتن تبديل شود!
گيله مرد می گويد : چيزهايی را كه از كف می روند و باز نمی گردند ، حق است كه به خاطره تبديل كنیم و در حافظه نگهداريم ؛ كودكی ها را با آن تنها ماشين كوكی شكسته و آن كنج دنجِ اتاق ؛ مادربزرگ و پدربزرگ را با آن بگو مگو های دائمی كه با هم داشتند و دارند ؛ آن خانه ی قديمی ما ، را كه عموجان آن را كوبيد و درجايش يک خانه ی چند طبقه ی خيلي زشت ساخت ؛ آن بازپرسي های كشدار و زندان های انفرادی را و... انقلاب را با تمامی شور و حرارتش... اما نگذاريم كه عشق، در حد خاطره، حقير و مصرفی شود.
