سخن بزرگان جهان در مورد سالار شهیدان

وقتی داشتم در این مورد تحقیق میکردم به سخنان بسیار زیادی از شخصیت های بزرگ داخلی و خارجی در مورد امام حسین (ع) برخوردم . بعضی از نوشته ها واقعا تکان دهنده بود لازم دونستم علاوه بر سخنان بزرگان جهان ، توصیف دوتا از بزرگان کشور عزیزمون رو هم در این لیست قرار بدم .

روز شنبه بود که به همراه یکی از بهترین دوستام و البته هم رشته و هم دانشگاهیم رفتیم دانشگاه . یکی از کلاس های من برگزار نشد . علی اقا گفت بیا بریم سر کلاس ما بنده هم قبول کردم . کلاس اندیشه اسلامی یک بود ، دوستم از رفتار و شخصیت خاص استاد این درس قبلا خیلی صحبت کرده بود . ما هم بخاطر دیدن این استاد و کسب فیض از محضر استاد عزیز قبول کردیم و رفتیم سر کلاس . خوب کلاس شروع شد و واقعا همون جوری که علی گفته بود بخاطر رفتار خاص استاد ، کلاس هم فضا خاصی داشت . چند دقیقه آخر کلاس استاد چند برگ کاغذ از کیفش بیرون آورد و بدون مقدمه و توضیحی درمورد متن ، شروع به خوندن کرد . بعد از چند ثانیه متوجه شدم که این متون مربوط به سخنان بزرگان و دانشمندان جهان در مورد شخصیت امام حسین (ع) هست . کلاس تموم شد . اما من شدیدا درگیر موضوعِ چند دقیقه آخر کلاس بودم واقعا برام جالب بود . چند روزی گذشت و من تو فکر بودم که در این مورد بیشتر تحقیق کنم ، طبیعتا چند روزی مطالعه کردم و البته جستجو در منابع مختلف . یکی از بهترین جستجو های زندگیم درمورد همین مطلب بود . خیلی برام عجیب بود ، بزرگانی که شاید نام امام حسین (ع) رو فقط چند بار در زندگیشون شنیده بودن و بعضی ها فقط یک بار عزاداری حسین (ع) رو دیده بودن به یک باره ، بزرگی و عظمتِ شخصیت امام رو درک کرده بودن ، بعضی هاشون جملات بسیار عجیبی رو در مورد امام بیان کردنند ، جملاتی که نشون دهنده این نکته مهم هست که شاید آشنایی به یک باره اتفاق افتاده ، اما تحولِ خواستگاهِ شناخت ، در این افراد فرآیندی بسیار مهم و تاثیرگذار ، تا پایان زندگی این بزرگان بوده . در پایان خواستم شما عزیزان هم از شالوده مطالب استفاده کنید . به همین خاطر تصمیم گرفتم مطلبی رو در این باره بنویسم امید به اینکه بتونه جوششی از جنس عاشورا ، هر چند کوچک ، اما عمیق رو در قلب شما عزیزان ایجاد کنه.

---

 

دکتر حسن روحانی

درس و پیام امام حسین(ع) درس برادری، وحدت، گذشت و قبول توبه از یکدیگر است و درس کربلا هم درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین می‌باشد.

دکتر علی شریعتی

این كه حسین (ع) فریاد می‌زند:آیا كسی هست كه مرا یاری كند و انتقام كشد؟» «هل من ناصر ینصرنی؟» مگر نمی داند كه كسی نیست كه او را یاری كند و انتقام گیرد؟ این سؤال، ‌سؤال از تاریخ فردای بشری است و این پرسش از آینده است و از همه ماست.

ماهاتما گاندی

ماهاتما گاندی، رهبر بزرگ انقلاب هندوستان، می گوید: «من برای هند چیز تازه ای نیاوردم؛ فقط نتیجه ای را که از مطالعات و تحقیق هایم درباره تاریخ زندگی قهرمانان کربلا به دست آورده بودم، ارمغان ملت هند کردم. اگر بخواهیم هند را نجات دهیم واجب است همان راهی را بپیماییم که حسین بن علی علیه السلام پیمود».

مُسیوهاربین

مُسیوهاربین آلمانی می گوید: «اگر در کلمات و گفتار حسین علیه السلام درست دقت شود معلوم خواهد شد که هدف و آرمان حسین علیه السلام جلوگیری از ستم بود و این همه قوّت قلب و از خودگذشتگی را در راه مقصود عالی خویش خرج کرده است. حتی در آخرین دقایق زندگی طفل شیرخوار خود را قربانی حقّ و حقیقت نمود و با این عمل اندیشه فلاسفه و بزرگان عالم را متحیّر ساخت».

واشینگتن ایرونیک

واشینگتن ایرونیک، تاریخ نویس امریکایی، می نویسد: «برای امام حسین علیه السلام ممکن بود که زندگی خود را با تسلیم شدن در برابر اراده یزید نجات بخشد، لیکن مسئولیّت پیشوای اسلام اجازه نمی داد که او یزید را به عنوان خلیفه بشناسد. او به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنی امیه به سرعت خود را برای قبول هر ناراحتی و فشاری آماده ساخت. در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در روی ریگ های تفتیده عربستان روح حسین علیه السلام فناناپذیر است. ای پهلوان و ای نمونه شجاعت و ای شه سوار من؛ ای حسین».

فردریک جمس

فردریک جِمس می گوید: «درس امام حسین و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا اصول ابدی عدالت و ترحّم و محبّت وجود دارد که تغییر ناپذیرند و هم چنین می رساند که هرگاه انسان برای حفظ این صفات مقاومت کند و در راه بقای آن پافشاری نماید آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند».

توماس کارلایل

توماس کارلایل، مورخ مشهور انگلیسی، می نویسد: «بهترین درسی که از تراژدی کربلا می گیریم این است که حسین علیه السلام و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوقِ عددی در جایی که حقّ با باطل روبه رو می شود اهمیّتی ندارد. پیروزی حسین علیه السلام با وجود اقلیتی که داشت باعث شگفتی من است».السلام علیک یااباعبدلله الحسین.

چارلز دیکنز

چارلز دیکنز نویسنده انگلیسی می نویسد: «اگر منظور امام حسین علیه السلام جنگ در راه خواسته های دنیایی بود، من نمی فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می کند که او فقط برای اسلام، فداکاری خویش را انجام داد».

اِدوارد بِراون

اِدوارد بِراون مستشرق معروف انگلیسی می گوید: «آیا قلبی پیدا می شود که وقتی درباره کربلا سخن می شنود، آغشته به اندوه نگردد؟ حتی غیر مسلمانان نیز نمی توانند پاکی روحی را که در این جنگ تحت لوای اسلام انجام گرفت انکار کنند».

توماس ماساریک

توماس ماساریک می گوید: «گرچه کشیشان ما هم از ذکر مصایب حضرت مسیح مردم را متأثر می سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین علیه السلام یافت می شود، در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد که مصایب مسیح در برابر مصایب حسین علیه السلام مانند پر کاهی است در مقابل کوهی عظیم».

گیبون

گیبون، مورخ معروف انگلیسی، می گوید: «با آن که مدتّی از واقعه کربلا گذشته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نیستیم، مع ذلک مشقّات و مشکلاتی که حضرت حسین علیه السلام تحمّل نمود، احساسات سنگ دل ترین خواننده را بر می انگیزد، چندان که نوعی عطوفت و مهربانی نسبت به آن حضرت در خود می یابد».

آنطون بار

آنطون بارا می نویسد: «اگر حسین از آنِ ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی برمی افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری برپا می کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیّت فرا می خواندیم».